“Çiçekler, Türkler için sanki ayrı bir ibadetti.Askerlerin yürüyüşler sırasında güllere basmaları yasaktı ve bir çoğu sarıklarında veya ellerinde çiçekler taşıyorlardı. Farsça şiirler sebebiyle üst sınıflarda bu çiçek kültü, asaleti ve nuru temsil ediyordu” Jorga,Osm.İmp, c.2,359 https://t.co/OK2iUahzTa
